اعلام موجودیت سازمان جمهوری خواهان ایران توسط گروهی از ورزیدگان جنبش روشنفکری کشورمان را باید به فال نیک گرفت. مواضع سیاسیِ این بیانیه، پخته و همه‌جانبه‌اند. چرا که از تجربه‌های مستقیم سیاسی در جامعه‌ی ایران برخاسته‌اند. انتشار بیانیه در سالگرد سی‌ام تیرماه، روزی که سلطنت در ایران در آستانه‌ی سقوط قرار گرفت، به آن معنای ژرف‌تری داده است. در «گذر از خیال» نوشته‌ام در سی‌ام تیرماه مصدق می‌توانست تولد جمهوری ایران را اعلام کند و به استقبال طغیان ملی علیه سنت سلطنت برود. شاید اگر چنین می‌شد هرگز یک جمهوری اسلامی در ایران بوقوع نمی‌پیوست.
تحلیل سیاسی بیانیه با دفاع روشن از جمهوری پارلمانی سکولار و غیردینی نیز از درک درست و ارزیابی دقیق نیازهای اجتماعی در کشور ما خبر می‌دهد و در همان حال و به اتکا به این زمینه‌ی روشن امکان توافق های سیاسی را با نیروهای گوناگون جمهوری اسلامی بر سر انتخابات آزاد (بدون لطمه زدن به اتیک سیاسی) منتفی نمی‌کند
بیانیه نشان می‌دهد که مشکل، حمایت کردن یا نکردن از یک برنامه‌ی انتخاباتی نیست؛ مشکل، نداشتن برنامه‌ی روشن و فقدان اخلاق سیاسی است و فرار از شناساندن صمیمانه‌ی خود به همه و از جمله به مخالفان خویش است. بیانیه، حاوی انتقادی مضمونی به نیروهایی است که حمایت از جمهوری اسلامی و نیروهای گوناگون آن را به ثمن بخس می‌فروشند و حیثیت سیاسی خود را قربانی شیوه‌های بازیگرانه و تاکتیک پرستانه می‌کنند.
جای و هنگام آن بود که بیانیه، بخاطر همکاری طولانی با دستگاهی تهی از اخلاق سیاسی، با یک انتقاد از خودِ صمیمانه همراه می‌شد.
سی ام تیرماه 1390
تحلیل سیاسی بیانیه با دفاع روشن از جمهوری پارلمانی سکولار و غیردینی نیز از درک درست و ارزیابی دقیق نیازهای اجتماعی در کشور ما خبر می‌دهد و در همان حال و به اتکا به این زمینه‌ی روشن امکان توافق های سیاسی را با نیروهای گوناگون جمهوری اسلامی بر سر انتخابات آزاد (بدون لطمه زدن به اتیک سیاسی) منتفی نمی‌کند
بیانیه نشان می‌دهد که مشکل، حمایت کردن یا نکردن از یک برنامه‌ی انتخاباتی نیست؛ مشکل، نداشتن برنامه‌ی روشن و فقدان اخلاق سیاسی است و فرار از شناساندن صمیمانه‌ی خود به همه و از جمله به مخالفان خویش است. بیانیه، حاوی انتقادی مضمونی به نیروهایی است که حمایت از جمهوری اسلامی و نیروهای گوناگون آن را به ثمن بخس می‌فروشند و حیثیت سیاسی خود را قربانی شیوه‌های بازیگرانه و تاکتیک پرستانه می‌کنند.
جای و هنگام آن بود که بیانیه، بخاطر همکاری طولانی با دستگاهی تهی از اخلاق سیاسی، با یک انتقاد از خودِ صمیمانه همراه می‌شد.
سی ام تیرماه 1390
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر